Cukrzyca ma kilka rodzajów - oto nowa klasyfikacja

Nowe badania pozwalają na dokładniejsze określenie specyfiki . Jakkolwiek na wyższym poziomie ogólności podział na typ 1 i 2 choroby jest całkowicie zasadny, okazuje się, że można wyróżnić pięć form choroby.

Cukrzycę najogólniej określa się jako zaburzenia mechanizmów pozwalających na utrzymanie właściwego poziomu glukozy w organizmie. Insulina, hormon wytwarzany w trzustce, transportuje glukozę z krwi do komórek, gdzie cukier ten jest przekształcany w energię. Jeżeli ilość jest nieodpowiednia, cały proces zostaje zakłócony.

Cukrzyca typu 1 cechuje się tym, że układ odpornościowy pacjenta atakuje i niszczy komórki wytwarzające insulinę, co powoduje, że występuje stały niedobór wspomnianego hormonu - choroba tego rodzaju rozwija się zwykle w dzieciństwie. Jeśli chodzi o cukrzycę typu 2, stanowi znaczącą większość przypadków choroby. Diagnozuje się ją, gdy organizm przestaje wytwarzać dostateczną ilość insuliny lub nie reaguje na nią w odpowiedni sposób.

Jeśli chodzi o nowy podział, jest dokładniejszy i obejmuje:

I „Ciężką cukrzycą autoimmunologiczną" - właściwie oznacza po prostu cukrzycę typu 1, czyli chorobę diagnozowaną u osób w młodym wieku, których uniemożliwia wytwarzanie inuliny.

II „Ciężką cukrzycę z niedoborem insuliny". Również diagnozowana jest u młodych osób bez nadwagi, których organizmy nie produkują dostatecznej ilości insuliny. W przypadku tych pacjentów jednak to nie działanie układu odpornościowego jest przyczyną choroby. Być może odpowiada za to niedobór komórek produkujących insulin, eksperci nie są jednak co do tego pewni.

III „Ciężką cukrzycę oporną na insulinę". Rozwija się u osób z nadwagą i wysoką insulinoopornością. Organizm pacjentów produkuje insulinę, ale ich komórki na nią nie reagują odpowiednio.

IV „Łagodną cukrzycę związaną z otyłością. Rozpoznaje się ją u osób, które cechują się otyłością i insulinoopornością, ale nie doświadczają tylu problemów metabolicznych, jak pacjenci z grupy III.

V „Łagodną cukrzycę związaną z wiekiem". Jak sama nazwa wskazuje, ta forma choroby dotyczy ludzi w dojrzałym i starszym wieku. Jest najpowszechniejsza - chorowalo na nią 40 proc. wszystkich pacjentów biorących udział w badaniu.

Według autorów badań z Uniwersytetu w Lund w Szwecji, współczesna diagnostyka i klasyfikacja cukrzycy nie są wystarczające i nie pozwalają na przewidzenie przyszłych powikłań ani adekwatne leczenie. To pierwszy krok do spersonalizowanego leczenia cukrzycy, oceniają.