Infekcje intymne u kobiet w wieku menopauzalnym

Do objawów klimakterium, które źle się kojarzą większości kobiet, należą: uciążliwe poty, uderzenia gorąca, kołatanie serca, choroby układu sercowo-naczyniowego, trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, zaburzenia przemiany materii, bezsenność oraz zmienność nastrojów. Nasilają się także zawroty i bóle głowy. W tym okresie kobiety narażone są na wszelkie dolegliwości układu moczowo-płciowego. Niemniej menopauza nie musi się kojarzyć z nieprzyjemnymi dolegliwościami i depresją. Istnieją skuteczne metody, które pozwolą się cieszyć zdrowiem i dobrym samopoczuciem.

Zapalenie pochwy i szyjki macicy jest jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się kobiet do ginekologa. Problem utrzymania prawidłowego, kwaśnego ekosystemu pochwy u kobiet w okresie menopauzy jest wciąż niedoceniany przez pacjentki, a także leczących je lekarzy różnych specjalności.

Flora bakteryjna w pochwie zdrowej kobiety w okresie dojrzałości płciowej jest zdominowana przez tlenowe i fakultatywnie beztlenowe pałeczki kwasu mlekowego, które ściśle pokrywają jej nabłonek. Pałeczki kwasu mlekowego utrzymują równowagę mikrośrodowiska pochwy poprzez:

• zapewnienie kwaśnego odczynu środowiska, uniemożliwiającego się przedostanie mikroorganizmów chorobotwórczych (produkowany przez pałeczki kwas mlekowy utrzymuje PH pochwy w granicach 3,8 - 4,2);
• stymulowanie układu odpornościowego;
• wytwarzanie substancji przypominających bakteriocyny;
• hamowanie namnażania się innych bakterii potencjalnie chorobotwórczych poprzez toksyczne produkty metabolizmu (tlenek wodoru).
• Infekcje pochwy są jednym z najbardziej pospolitych problemów zdrowotnych kobiet w każdym okresie ich życia. Dolegliwości te są jednak często bagatelizowane przez pacjentki, powodując u lekarzy odruch bezradności. Ginekolodzy diagnozując stan zdrowia intymnego kobiety zapominają często wziąć pod uwagę czynniki mające znaczący wpływ na rozwój stanu zapalnego pochwy. Należą do nich:
• wiek badanej,
• aktywność seksualna i liczba partnerów,
• stosowane formy antykoncepcji,
• metody higieny,
• choroby ogólnoustrojowe skóry i alergiczne,
• stan hormonalny organizmu,
• stosowane leki,
• czynniki zewnętrzne: odzież, obecność ciał obcych, otarcia.
  

Uwzględnienie wyżej wymienionych czynników w przeprowadzanym przez ginekologa wywiadzie zwiększa spektrum poszukiwanych czynników etiologicznych, skracając i obniżając tym samym koszty diagnostyki i leczenia. Do najczęściej wstępujących chorób pochwy należą: waginoza bakteryjna, rzęsistkowica, czy grzybica pochwy. Skuteczność leczenia farmakologicznego infekcji intymnych wzmacnia szybka reakcja kobiety na niepokojące objawy, kontakt z ginekologiem i dobranie odpowiedniej farmakoterapii. Na zachowanie zdrowia intymnego wpływa także stosowanie preparatów z pałeczkami kwasu mlekowego. Zdrowiu sprzyja także właściwa edukacja pacjentki, obejmująca głównie zasady higieny intymnej.