Jak ocenić dokładność glukometru?

Pewne zamieszanie budzi fakt, że wskazania glukometrów mogą się istotnie od siebie różnić. Spotkamy się z taką sytuacją w momencie zmiany starego sprzętu na nowy. Czy oznacza to, że nie można polegać na wskazaniach glukometrów? Nic bardziej mylnego.

Dokładność glukometru ocenia się, porównując wyniki jego pomiaru z wynikami otrzymanymi drogą laboratoryjną. Za dokładny uznaje się taki glukometr, w którym różnica między jego wskazaniami a wskazaniami laboratoryjnymi mieści się w granicach:
± 15 mg/dL przy stężeniach glukozy < 75 mg/dL (4,2 mmol/L) lub
± 20 % przy stężeniach glukozy ≥ 75 mg/dL.

Glukometr wymaga ok. 200 pomiarów, by móc określić poziom jego dokładności. Osobno należy dokonywać pomiarów stężenia glukozy < 75 mg/dL i osobno ≥ 75 mg/dL. Po zsumowaniu uzyskanych wyników z obu zakresów stężeń glukozy, ocenia się ile z nich mieści się w wytycznych. Jeśli co najmniej 95% pomiarów mieści się w podanych kryteriach minimalnej akceptowalnej dokładności, to glukometr uznaje się za dokładny.

Różnice we wskazaniach między poszczególnymi glukometrami wynikają z ich konstrukcji. Glukometry starszego typu są skalibrowane do pełnej krwi, natomiast najnowsze generacje tych urządzeń są skalibrowane do osocza. W praktyce wygląda to tak, że nowe modele wyświetlają wyższe wyniki niż te starsze. Jest to zjawisko całkowicie normalne, gdyż glukometry starszego typu nie przeliczały wyników przez odpowiedni współczynnik (1,12). Warto zatem wybierać te glukometry, które są skalibrowane do osocza i wynik podają już odpowiednio przeliczony.

Utrudnieniem dla użytkowników są niepełne informacje bądź ich brak na temat skalibrowania glukometru. Międzynarodowa norma EN ISO 15197 wyraźnie wymaga (w pkt. 5.2), by instrukcja użycia systemu monitorującego poziom glukozy we krwi zawierała m.in. informacje na temat procedury pomiarowej i/lub materiałów kalibracyjnych (powinna być wskazana spójność pomiarowa w odniesieniu do referencyjnej procedury pomiarowej).

O tym, jak różnić mogą się od siebie wyniki, przekonują poniższe wzory obliczeniowe:
glukoza w pełnej krwi = glukoza w osoczu x [1,0 - (0,0024 x Ht 5)]
glukoza w osoczu = glukoza w pełnej krwi x 1,12.

Pamiętajmy, że do regularnych pomiarów należy używać glukometrów „skalibrowanych" do osocza - czyli pokazujących na wyświetlaczu wynik przeliczony do stężenia glukozy w osoczu krwi. Jest to bardzo ważne, bowiem prawidłowe pomiary w laboratorium również dokonywane są w osoczu krwi żylnej. Tylko wówczas wyniki pomiarów są wiarygodne i można je ze sobą porównywać.