Otyłość to niepełnosprawność? Unia Europejska zdecyduje

Prawo Unii Europejskiej zakazujące w pracy wobec osób niepełnosprawnych może mieć zastosowanie do bardzo otyłych ludzi, uważają niektórzy eksperci.

Opinia dotyczy zwolnienia przez radę duńskiego miasta Billund Karstena Kaltofta, opiekuna do dzieci. Kaltoft twierdził, że jego stanowiła jeden z powodów, dla których stracił pracę i że to dyskryminacja. Rada miasta zaprzecza.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej został poproszony o rozstrzygnięcie, czy prawo UE zabrania dyskryminacji ze względu na otyłość i czy otyłość może być uznana za .

Rzecznik generalny, który doradza Trybunałowi w Luksemburgu, uznał, że prawo UE nie zakazuje dyskryminacji ze względu na otyłość w szczególności, choć przewiduje ogólną ochronę przed uprzedzeniami ze względu na niepełnosprawność.

Niilo Jääskinen, rzecznik generalny, uważa, że skrajna otyłość, sklasyfikowana przy wskaźniku masy ciała (BMI) większym niż 40, może być uznana za niepełnosprawność. - Jeśli osiągnęła taki stopień, że wyraźnie utrudnia funkcjonowanie w życiu zawodowym, to może być niepełnosprawnością - mówi Jääskinen.

BMI jest wskaźnikiem otyłości, w którym bierze się pod uwagę wagę i wzrost osoby. Pan Kaltoft nie ważył mniej niż 160 kg w trakcie swojego zatrudnienia - ma 54.

BMI pomiędzy 18,5 i 24,9 jest uznawany za normalną wagę, ponad 30 zaś oznacza otyłość, a powyżej 40 poważną otyłość.

Władze miasta Billund odpowiadają, że pan Kaltoft pracował 15 lat i został zwolniony w wyniku zmniejszenia liczby dzieci. Nie określono jednak, dlaczego właśnie jego wytypowano do zwolnienia.

Jeżeli sąd UE podtrzyma pogląd Jääskinena, do duńskiego sądu będzie należała decyzja, czy otyłość Kaltofta podpada pod definicję niepełnosprawności.