Strona głównaChorobyPrzewlekła białaczka limfocytowa - białaczka seniorów

Przewlekła białaczka limfocytowa - białaczka seniorów

Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) jest najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych. Diagnozuje się ją przeważnie u osób w wieku 65 lat i starszych, dlatego często jest nazywana białaczką seniorów. W ostatnich latach pojawia się coraz więcej nowych leków, które wydłużają przeżycie pacjentów z CLL i mogą być stosowane w leczeniu tej choroby.
Przewlekła białaczka limfocytowa - białaczka seniorów [© kukhunthod - Fotolia.com] Zgodnie z prognozami, które uwzględniają starzenie się społeczeństw - liczba zachorowań na nowotwory, w tym limfocytową, będzie w kolejnych latach stale rosła. W miarę starzenia się organizmu, w macierzystych komórkach krwiotwóczych (HSC), z których w szpiku kostnym codziennie powstają setki miliardów nowych krwinek (krwinki czerwone i białe, a także płytki krwi), zachodzą m.in. zmiany genetyczne. Ich obecność, łącznie ze starzeniem się szpiku kostnego i zmianami zachodzącymi w całym organizmie, przyczynia się do zakłóceń w procesie produkcji nowych krwinek (tj. hematopoezy). W efekcie spada odporność organizmu, a jednocześnie rośnie ryzyko pojawienia się komórek krwi zmienionych genetycznie, które mogą zapoczątkować rozwój nowotworu.

Przykładem nowotworu krwi, którego ryzyko znacznie rośnie wraz z wiekiem, jest przewlekła białaczka limfocytowa (ang. chronic lymphocytic leukemia, CLL). Średni wiek, w którym rozpoznaje się CLL to 72 lata. CLL jest najczęstszym typem białaczki u osób dorosłych.

Nowotwór wywodzi się z limfocytów typu B, czyli tych komórek odporności, które odpowiadają za produkcję przeciwciał. W początkowym okresie CLL przebiega bezobjawowo i na tym etapie jest wykrywana przypadkowo, podczas rutynowej . CLL można zacząć podejrzewać przy podwyższonej liczbie limfocytów – ponad 5 tys. na ml krwi.

U niewielkiego odsetka pacjentów pierwszym objawem choroby są objawy ogólne, takie jak znaczna utrata masy ciała (ponad 10 proc. w ciągu pół roku), gorączka powyżej 38 st. C utrzymująca się co najmniej dwa tygodnie, bez związku z infekcją, oraz obfite poty, zwłaszcza nocne. U chorych może dojść do powiększenia węzłów chłonnych (szyjnych, pachowych, pachwinowych), mogą wystąpić związane z powiększeniem śledziony, a rzadziej wątroby. Nadmiar zmienionych nowotworowo białych krwinek zakłóca proces hematopoezy, z czym wiąże się niedobór krwinek czerwonych, płytek krwi oraz prawidłowo działających komórek odporności (białych krwinek). W związku z tym odporność chorego spada, częściej dochodzi u niego do infekcji bakteryjnych, grzybiczych, pierwotniakowych, które mogą nawet zagrażać życiu. Wybór terapii dla pacjenta z CLL zależy od takich czynników, jak stadium zaawansowania nowotworu, obecność objawów i tempo, w jakim narastają, wiek i stan chorego, obecność schorzeń współistniejących.

Około 30 proc. pacjentów z CLL, którzy poza podwyższoną liczbą limfocytów nie mają innych zmian i objawów, nie wymaga leczenia. Trzeba ich jedynie obserwować i wykonywać systematyczne badania kontrolne. W ich przypadku terapia mogłaby bowiem przynieść więcej powikłań niż korzyści. U jednej trzeciej pacjentów CLL postępuje powoli i na pewnym etapie będzie wymagała leczenia, a u jednej trzeciej nowotwór rozwija się szybko i wymaga podjęcia leczenia, po rozpoznaniu.

Zobacz także

 

 

 

Anemia - niedokrwistość, Choroba wieńcowa, Hemoroidy, Menopauza, Nowotwór prostaty, Osteoporoza, Schizofrenia, WZW C / HCV, pokaż wszystkie

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się




Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.

Artykuły promowane

Najnowsze w dziale

Polecane na Facebooku

Najnowsze na forum

Warto zobaczyć

  • Kosciol.pl
  • Umierać po ludzku
  • Uniwersytety Trzeciego Wieku
  • Internetowe Stowarzyszenie Seniorów
  • Oferty pracy