Strona głównaChorobyWyrywanie włosów (trichotillomania) - objawy, przyczyny i leczenie

Wyrywanie włosów (trichotillomania) - objawy, przyczyny i leczenie

Trichotillomania, czyli kompulsywne wyrywanie włosów, to zaburzenie związane ze stresem i lękiem. Może prowadzić do oszpecenia i nasilenia problemów psychicznych.
Wyrywanie włosów (trichotillomania) - objawy, przyczyny i leczenie [© pathdoc - Fotolia.com] Czym jest trichotillomania

Osoby zmagające się z trichotillomanią wyrywają włosy, by zmniejszyć odczuwane napięcie i lęk. Pacjenci obsesyjnie i w sposób niekontrolowany dotykają swoich włosów, skręcają je, wyrywają. W prawie 90 proc. przypadkach chorzy koncentrują się na włosach na głowie, czasem wyskubują brwi, zdarza się, że wyrywają włosy na brodzie, nogach, a nawet w okolicach intymnych.

rozwija się zwykle w nastoletnim wieku. O wiele częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Wpływ na chorobę ma życie w stresie. Problem jest przejściowy bądź też staje się mniej lub bardziej intensywny wraz z upływem czasu. Przyczyny obejmują genetyczną predyspozycję i poziom doświadczanego stresu. Trichotillomania często ma związek z chronicznym niepokojem i objawami depresji. Sprawia też, że pacjenci mają obniżoną samoocenę.

Objawy

Wyrywanie jest powtarzalne i może być umyślne lub nie. Pacjent może to zrobić bez koncentrowania się na samym geście, np. podczas oglądania telewizji, czytania czy nauki. W niektórych przypadkach wyrywanie stanowi pewien rytuał: przez jakiś czas dotyka się włosów rękami, wybiera okrślone, np. grubsze lub skręcone, a następnie wyrywa. Takie postępowanie często jest poprzedzone napięciem, a po wyrwaniu włosów następuje jego osłabienie i uspokojenie. W związku z tym u chorych na pewnych obszarach skóry głowy włosy są przerzedzone lub cieńsze.

U niektórych pacjentów dochodzi do tego trichofagia, czyli zjadanie wyrwanych włosów, a także chęć wyrywania włosów u innych ludzi czy sierści u zwierząt.

Chorzy odczuwają wstyd i zażenowanie. Starają się ukryć widoczne efekty zaburzenia. Nierzadko , stają się nieśmiali, unikają kontaktów z innymi, publicznych wystąpień, etc.

Leczenie

Ciągle nie ma dostatecznych informacji na temat choroby. Stosowane obecnie leczenie obejmuje różne rodzaje psychoterapii oraz farmakoterapię. jest głównym sposobem leczenia zaburzenia. Pacjent dowiaduje się, jak rozpoznać sytuacje, w których prawdopodobnie będzie wyrywał włosy i jak zastąpić to innymi zachowaniami. Przykładowo, można zaciskać pięści, aby powstrzymać chęć dotknięcia włosów lub przekierować rękę z włosów w okolice ucha. Terapia poznawcza może pomóc zidentyfikować nieprawdziwe przekonania, jakie pacjent ma w związku z wyrywaniem włosów.

Określone leki mogą pomóc kontrolować pewne objawy. Stosowane bywają przeciwdepresyjne farmaceutyki, takie jak klomipramina. Poza tym zalecana bywa olanzapina, środek przeciwpsychotyczny.

Przeczytaj także


Depresja - diagnoza, objawy, leczenie, profilaktyka

Depresja to bardzo poważna choroba, a jej lekceważenie może prowadzić nawet do śmierci. Dotyka ona ludzi w różnym wieku, jednak w przypadku osób starszych bywa często lekceważona, traktowana jako jeden z objawów starzenia się. czytaj dalej »


Zobacz także

 

 

 

Anemia - niedokrwistość, Choroba wieńcowa, Hemoroidy, Menopauza, Nowotwór prostaty, Osteoporoza, Schizofrenia, WZW C / HCV, pokaż wszystkie

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się




Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.

Artykuły promowane

Najnowsze w dziale

Polecane na Facebooku

Najnowsze na forum

Warto zobaczyć

  • Akademia Pełni Życia
  • EWST.pl
  • Poradnik-zdrowia.pl
  • Aktywni 50+
  • Oferty pracy