Zaćma główną przyczyną utraty wzroku na świecie

Soczewka współpracuje z rogówką w celu skupiania światła na siatkówce, a ta przetwarza światło na sygnały elektryczne przekazywane do mózgu. Dzięki temu tworzą się obrazy, które widzimy. sprawia, że soczewka w oku mętnieje.

Choroba powoduje zaburzenia widzenia, odblaski jaskrawego światła, aureole wokół świateł, utratę nasycenia kolorów i gorsze widzenie nocne. Co ciekawe, chorzy mogą przestać potrzebować okularów do czytania, ponieważ zaćma wywołuje wzrost mocy ogniskowania soczewki. Zaćma może rozwijać się wiele lat i być bezbolesna, a w końcu prowadzić do poważnych zaburzeń widzenia.

Szacuje się, że na zaćmę choruje ponad 70 procent osób w wieku powyżej 80 lat. Jest ona związana z sędziwym wiekiem, ponieważ jest przyczyną niszczenia określonych białek w soczewce oka. Proces ten jest szybszy w wyniku palenia papierosów, a także przewlekłych chorób, takich jak: , , jak również z powodu długiej ekspozycji na działanie światła ultrafioletowego. W niektórych przypadkach choroba jest wrodzona. Zdarza się też, że długie stosowanie leków steroidowych leków (przepisywanych np. przy reumatoidalnym zapaleniu stawów) sprzyja rozwojowi zaćmy.

Zaawansowana forma choroby jest leczona operacyjnie. Zabieg jest relatywnie łatwy i krótki. Najpierw wykonuje się go w jednej, a po kilkunastu dniach, drugiej soczewce. Zdarzają się jednak komplikacje w postaci odwarstwienia siatkówki, zakażeń, nieprawidłowej mocy refrakcyjnej soczewki, obrzęku rogówki i przemieszczenia świeżo wszczepionej soczewki.

Aby zmniejszyć ryzyko zaćmy, warto nosić okulary chroniące przed nadmiernym światłem śłonecznym, nie palić i zdrowo się odżywiać (jeść dużo warzyw i owoców).