Innowacja w leczeniu nadciśnienia

W Polsce jedynie 12% z 8,5 mln pacjentów chorych na nadciśnienie tętnicze jest leczonych skutecznie. Głównym czynnikiem wpływającym na taki wynik jest słaba współpraca między lekarzem a pacjentem w zakresie przyjmowania leków, której powodem jest zazwyczaj skomplikowany system dawkowania.
- Właśnie skomplikowany sposób dawkowania leków hipotensyjnych jest, obok niewiedzy o przewlekłej naturze i konsekwencjach nadciśnienia tętniczego, a tym samym braku silnej motywacji, powodem nieprzestrzegania zaleceń w zakresie terapii nadciśnienia tętniczego - mówi prof. dr hab. n. med. Andrzej Tykarski, hipertensjolog z Katedry i Kliniki Hipertensjologii, Angiologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.

Z kolei monoterapia ukierunkowana jest na pojedynczy mechanizm działania, dlatego do obniżenia ciśnienia krwi często konieczne jest stosowanie bardzo wysokich dawek leków, to zaś zwiększa ryzyko działań niepożądanych. Pojawienie się skutków ubocznych może niekorzystnie wpływać na stosowanie się pacjentów do zaleceń lekarza.

Innowacją w leczeniu nadciśnienia tętniczego jest połączenie lizynoprylu i amlodypiny.
- Poprzez połączenie dwóch cząsteczek: lizynoprylu i amlodypiny powstała innowacyjna molekuła o dobrej tolerancji, która pozwala uzyskać większy i bardziej zrównoważony spadek ciśnienia krwi. Sprzyja także lepszemu przestrzeganiu zaleceń przez pacjentów, gdyż przyjmuje się go raz dziennie w postaci jednej tabletki - mówi dr n. med. Jacek Lewandowski z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, członek Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. - Takie połączenie substancji poprawia zdrowie i jakość życia pacjentów cierpiących na nadciśnienie tętnicze, szczególnie tych z wysokim ryzykiem powikłań ze strony układu krążenia.

Preparat łączący lizynopryl (inhibitor ACE) w dawce 10 mg i amlodypinę (antagonista wapnia) w dawce 5 mg jest wskazany do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie krwi jest skutecznie regulowane w przypadku jednoczesnego stosowania lizynoprylu i amlodypiny. W szczególności rekomendowany jest chorym, u których stwierdzono przerost lewej komory serca, chorobę niedokrwienną serca, nefropatię cukrzycową, przewlekłą nefropatię śródmiąższową, izolowane nadciśnienie tętnicze, zespół metaboliczny, bądź też będących po udarze.

- Stosowanie terapii skojarzonej, jak również możliwość zażywania leków raz dziennie znacząco wpływa na jakość życia chorych, ułatwia współpracę między pacjentem a lekarzem i tym samym daje większy efekt terapeutyczny - uzupełnia prof. Tykarski. - Obserwacje z praktyki klinicznej wskazują na następujące zjawisko - jeżeli zamiast dwóch tabletek pacjent może przyjąć tylko jedną, to zalecenia lekarza są lepiej przestrzegane.