Kocie odchody lekiem na raka?

Środowisko w jelitach jest bardzo dogodne dla T. gondii, pierowatniaka wywołującego toksoplazmozę, który mogą stanowić klucz do opracowania leku na raka.

Pasożyt może dostać się do organizmu poprzez niedogotowane jedzenie, zanieczyszczone mięso, picie zanieczyszczonej wody i spożycie go poprzez wejście w kontakt z odchodami kotów, które zawierają T. gondii, co może zdarzyć się podczas czyszczenia kuwety.

Toxoplasma gondii może wywołać chorobę zwaną toksoplazmozą, która powoduje objawy grypopodobne i bóle mięśni. Cięższe postacie choroby - najczęściej u osób ze słabym - może powodować uszkodzenie mózgu, oczu lub różnych narządów. Jednakże większość osób zakażonych T. gondii nie doświadcza żadnych symptomów.

Jak wynika z badań uczonych Dartmouth College w Hanover, T. gondii odznacza się właściwościami antynowotworowymi. Wynikają one z faktu, że kiedy pasożyt dostaje się do ludzkiego ciała, w reakcji wytwarzane są komórki, które skutecznie zwalczają raka, takie jak limfocyty T cytotoksyczne. Uczeni twierdzą, że choć rak może wyłączyć system odpornościowy organizmu, T. gondii mogą pomóc ponownie go uruchomić.

Ponieważ T. gondii replikują się wewnątrz organizmu w celu rozprzestrzeniania, naukowcy zauważają, że niebezpiecznym jest wstrzykiwanie żywych szczepów pasożyta pacjentom chorym na raka, których układ odpornościowy już został osłabiony. Aby tego uniknąć, stworzyli mutację T. gondii zwaną „cps", która jest niezdolna do replikacji i przez to bezpieczniejsza.

- Agresywne nowotwory są jak pędzące pociągi, które wywołują katastrofę. Cps natomiast jest mikroskopijnym, ale bardzo silnym bohaterem, który łapie kapryśne pociągi, zatrzymuje je i kurczy, dopóki nie znikną - mówi dr David J. Bzik, współautor badań.

Przetestowano działanie szczepionki z cps u myszy z oraz . U zwierząt odnotowano wysokie wskaźniki przeżycia. Jak uważają autorzy badań, ta immunoterapia przeciw nowotworom okazała się skuteczniejsza niż wszystkie dotychczas widziane.

Leczenie ludzi miałoby być przeprowadzone w ten sposób, że cps zostałoby umieszczone w wyizolowanych komórkach pacjenta, a następnie wstrzyknięte choremu w celu wygenerowania odpowiedniej odpowiedzi immunologicznej, co spowoduje zwalczanie komórek nowotworowych i zapewni odporność na całe życie przed przyszłym wystąpieniem raka.