Syropy na kaszel z kodeiną - stosować ostrożnie

Kodeina (metylomorfina) to organiczny związek chemiczny, który jest naturalnym składnikiem opium. Kodeinę uzyskuje się chemicznie z morfiny. Podobnie jak morfina substancja ta oddziałuje na OUN.

Działania niepożądane kodeiny

Na suchy najczęściej stosuje się leki w postaci syropów, które zawierają kodeinę lub dihydrokodeinę. Wpływają one na ośrodek w mózgu odpowiedzialny za kaszel. Syropy zaczynają działać już po 20 minutach od zażycia. Kodeina pod wpływem enzymu CYP2D6 przekształca się w organizmie człowieka w morfinę. U niektórych pacjentów proces ten przebiega szczególnie szybko. Wysoki poziom morfiny we krwi może wywołać efekty toksyczne, w tym między innymi depresję ośrodka oddechowego. Po przyjęciu większych dawek kodeina, oprócz przeciwkaszlowego, ma działanie również . Wykazuje wtedy działanie narkotyczne, a co za tym idzie niesie za sobą ryzyko uzależnienia.

Kto powinien unikać syropów z kodeiną?

Europejska Agencja Leków (EMA), po przeprowadzeniu wstępnych analiz zaleca uważne stosowanie u dzieci leków zawierających kodeinę. Ma ona silny wpływ na środkowy układ nerwowy. Leków zawierających kodeinę nie powinny również zażywać osoby cierpiące na zaparcia, ponieważ kodeina spowalnia perystaltykę jelit. Chorym na astmę zaleca się unikanie kodeiny, bo może powodować skurcze oskrzeli. Jeśli pacjent zażywa leki uspokajające z grupy benzodiazepin (np. Relanium) lub nasenne z grupy pochodnych kwasu barbiturowego (np. Luminal) nie powinien stosować syropów z kodeiną, ponieważ wchodzi ona w interakcje z tymi lekami, wzmagając jej działanie na układ nerwowy (stany depresjyjne).

Reasumując przed przyjmowaniem leków zawierających kodeinę powinni się wstrzymać przede wszystkim:

• dzieci
• osoby cierpiące na przewlekłe zaparcia
• chorzy na astmę
• pacjenci przyjmujący

Uwaga na dawkowanie!

Zażycie nadmiernej dawki kodeiny może powodować skrajne reakcje organizmu, od pobudzenie nerwowego, drgawek, po ospałość, śpiączkę, depresję ośrodka oddechowego i alergie (wysypki skórne). Długotrwałe stosowanie dużych dawek prowadzi do nałogu – uzależnia zarówno psychicznie, jak i fizycznie.