Strona główna Choroby Katalog chorób Erekcja - Zaburzenia erekcji

Erekcja - Zaburzenia erekcji - diagnoza, objawy, leczenie, profilaktyka

Zaburzenia erekcji to ogólna nazwa grupy zaburzeń, skutkujących brakiem prawidłowego i wystarczająco długotrwałego wzwodu, pozwalającego na odbycie satysfakcjonującego stosunku. Statystyki informują, że choroba ta jest jednym z najczęstszych problemów seksualnych mężczyzn, cierpi na nią 152 miliony panów na całym świecie. W tym artykule znajdziesz następujące informacje i porady związane z tą chorobą:
  1. Informacje ogólne
  2. Przyczyny
  3. Czynniki ryzyka
  4. Objawy
  5. Leczenie
  6. Profilaktyka

Zaburzenia erekcji to ogólna nazwa grupy zaburzeń, skutkujących brakiem prawidłowego i wystarczająco długotrwałego wzwodu, pozwalającego na odbycie satysfakcjonującego stosunku. Pomimo, że w wielu przypadkach używa się zamiennie zwrotów "zaburzenia erekcji" oraz "impotencja" nie są to terminy w pełni równoważne.

Zaburzenia erekcji obejmują przypadki braku lub niepełnego wzwodu (a także za krótko trwającego), impotencja jest zaś terminem szerszym, obejmującym oprócz zaburzeń wzwodu także brak ejakulacji czy brak poprawnej reakcji na podniecenie seksualne. Warto przy tym podkreślić, iż o zaburzeniach erekcji można mówić jedynie, gdy przypadki braku lub niepełnej erekcji powtarzają się wielokrotnie i przez dłuższy czas (co najmniej ok. 1 miesiąca). Przypadki jednorazowe, incydentalne, szczególnie gdy niedostatecznej erekcji towarzyszy stres o różnym pochodzeniu, są zjawiskiem normalnym i nie wymagają żadnej dodatkowej interwencji.

Obecnie raczej odchodzi od mocno negatywnie kojarzonego terminu "impotencja" na rzecz dużo bardziej prawidłowego pod względem medycznym zwrotu "zaburzenia erekcji". Zaburzenia erekcji są dla mężczyzn bardzo wstydliwe, w związku z tym rzadko udają się po fachową pomoc lekarską, używając w zamian różnego rodzaju specyfików (często nielegalnego pochodzenia) lub specjalnych kuracji (często o wątpliwej wartości, a niekiedy nawet szkodliwych).

Zaburzenia erekcji mogą mieć charakter pierwotny (gdy mężczyzna od wieku dojrzewania nie mógł osiągnąć erekcji) lub wtórny (czyli zaburzenia które pojawiły się po wcześniejszym aktywnym życiu seksualnym).

do góry ↑

Przyczyny zaburzeń erekcji

Przyczyny problemów z osiągnięciem satysfakcjonującej erekcji mogą wynikać zarówno z wieku czy chorób (zaburzenia organiczne), jak i być natury psychicznej.

Zaburzenia erekcji o charakterze organicznym towarzyszą dość często różnym chorobom. Związek z zaburzeniami erekcji mają między innymi takie schorzenia jak miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niektóre choroby serca. Zaburzenia erekcji pojawiają się też wraz z wiekiem i andropauzą.

Psychiczne przyczyny zaburzeń erekcji mogą tkwić w różnego rodzaju zaburzeniach w relacjach z partnerką lub - szerzej - ogólnie w relacjach z kobietami. Mogą to być różnego rodzaju kompleksy, lęki czy zaburzenia rozwoju psychoseksualnego. Nie bez znaczenia jest również stres, który jest głównym winowajcą zaburzeń erekcji u nieco młodszych panów - nawet u 30-latków. Zaburzenia erekcji (a raczej zaburzenia popędu) mogą się również pojawić w przypadku różnych uzależnień (alkohol, narkotyki), w tym również - paradoksalnie - w przypadku uzależnienia od pornografii i/lub seksu.

Przyczynami mogą być też wrodzone zaburzenia budowy czy neurologiczne. Zakłócenia wzwodu mogą się także pojawiać przy stosowaniu niektórych leków.

Dość często przyczyny zaburzeń erekcji tkwią w kombinacji wielu czynników.

do góry ↑

Czynniki ryzyka zaburzeń erekcji

Najczęstszym czynnikiem ryzyka jest wiek. Zaburzenia erekcji najczęściej występują u mężczyzn w wieku powyżej 50 lat. Kolejnym poważnym czynnikiem ryzyka jest stres. Zaburzenia erekcji wywołane długotrwałym stresem występują z kolei u mężczyzn młodszych (30- i 40-latków), szczególnie u tych, których praca wiąże się z dużym obciążeniem psychicznym.

Czynnikiem ryzyka jest też nadużywanie alkoholu oraz nałogowe palenie tytoniu. Ryzyko występowania zaburzeń erekcji zwiększają także takie choroby jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, depresja.

do góry ↑

Objawy zaburzenia erekcji

Głównym objawem zaburzeń erekcji jest brak pełnej i wystarczająco trwałej erekcji w przypadku podniecenia seksualnego. Przez pełną erekcję rozumie się osiągnięcie twardości członka niezbędnej do odbycia stosunku i utrzymanie jej przez czas trwania stosunku (minimum to około kilkanaście minut, choć dla w pełni zdrowego mężczyzny norma to min. 20-30 minut). Ważne jest występowanie takich objawów przez okres co najmniej kilku tygodni, bowiem jednorazowe zaburzenia wzwodu są czymś normalnym i nie są niczym niepokojącym.

do góry ↑

Leczenie zaburzenia erekcji

Sposoby leczenia zaburzeń erekcji są bezpośrednią przyczyn tej przypadłości. Ważne, by dysfunkcji tej nie próbować zwalczać "domowymi" lub nie do końca legalnymi sposobami (na przykład poprzez nabywanie różnych specyfików lub nawet leków na rynku pozaaptecznym). Panowie bardzo często wstydzą się mówić o tej przypadłości, jeszcze rzadziej decydują się na udanie się do lekarza czy innego specjalisty. Pomoc odpowiedniego lekarza (seksuologa) może jednak dość szybko doprowadzić do zlokalizowania przyczyny zaburzeń i wszczęcia właściwej terapii. W przypadku zdecydowania się na pomoc specjalisty, należy być przygotowanym na dość szczegółowy wywiad lekarski, dotyczący między przebytych i aktualnych chorób, przyjmowanych leków, historii życia seksualnego, sytuacji rodzinnej, zawodowej, formy psychicznej, nałogów czy uzależnień. W niektórych przypadkach niezbędne może okazać się odwiedzenie lekarza wraz z partnerką. W przypadku diagnozowania przyczyn zaburzeń seksualnych (w tym zaburzeń erekcji) poprawny wywiad lekarski jest podstawowym i koniecznym warunkiem skutecznego leczenia.

A leczenie obejmuje zarówno metody dość oczywiste - czasami wystarczy dłuższy odpoczynek i wystarczający relaks, ale także techniki psychoterapii czy dłuższe leczenie psychoterapeutyczne. W przypadku zaburzeń wzwodu wynikających z innych chorób, leczenie zaburzeń erekcji jest nierozerwalnie związane z leczeniem choroby, będącej przyczyną dysfunkcji, więc leczenie zaburzeń wzwodu może się wiązać z wizytą u internisty, urologa, diabetologa, kardiologa czy psychiatry.

W leczeniu dysfunkcji erekcji stosuje się także terapie farmakologiczne, poprawiające dopływ krwi do członka. Preparaty te zawierają różne substancje aktywne i występują pod różnymi nazwami handlowymi. W niektórych przypadkach stosuje się także leczenie chirurgiczne.

do góry ↑

Profilaktyka

Tak jak w wielu innych chorobach, profilaktyka zaburzeń erekcji sprowadza się do prowadzenia zdrowego trybu życia, obejmującego również w tym przypadku zachowanie zdrowia i komfortu psychicznego. Zdrowy styl życia to utrzymywanie właściwej masy ciała, zbilansowana dieta, uprawianie sportu lub zażywanie ruchu w innej postaci, brak nałogów, a przynajmniej nie nadużywanie alkoholu lub ograniczenie palenia tytoniu.

RBardzo ważne jest utrzymywanie dobrej kondycji psychicznej, unikanie stresu (szczególnie długotrwałego) oraz utrzymywanie bliskich i ciepłych relacji z partnerką.

do góry ↑

Erekcja - Zaburzenia erekcji a dieta


Katalog chorób

pokaż wszystkie

Osteoporoza, Anemia - niedokrwistość, Choroba Alzheimera