Dyskopatia - diagnoza, objawy, leczenie, profilaktyka

W wielu przypadkach stanowi początek choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa, sama jednak jest dolegliwością uciążliwą i bolesną. Dyskopatia jest bowiem schorzeniem krążka międzykręgowego. W grupie 30-50 lat na różne postaci dyskopatii cierpi nawet co trzecia osoba.

Przyczyny dyskopatii

O dyskopatii mówimy wówczas, gdy uszkodzeniu ulega krążek międzykręgowy - miękka tkanka w sposób naturalny oddzielająca sąsiadujące trzony kręgowe. W pierścieniu włóknistym degenerują się naczynia krwionośne. Powoduje to wysychanie jądra miażdżystego i zmniejszenie jego sprężystości. Pod obciążeniem jądro miażdżyste przemieszcza się do kanałów w pierścieniu włóknistym.

Przyczyn dyskopatii należy upatrywać w zaburzeniach komórkowych wynikających ze zmniejszenia stężenia tlenu. Dochodzi do nich w wyniku urazów mechanicznych, przeciążeń i naturalnych procesów odbywających się w organizmie. Obecnie coraz większe znaczenie przypisuje się także przyczynom genetycznym, zaburzeniom hormonalnym.

• Wiek - im człowiek starszy, tym większe ryzyko dyskopatii
• Przebyte urazy
• Czynniki genetyczne
• Otyłość
• Obciążanie kręgosłupa poprzez podnoszenie ciężarów
• Długotrwały stres i wynikające z niego napięcie mięśni
• Wąski kanał kręgowy
• Osteoporoza i inne choroby kości

Objawy dyskopatii

Do pierwszych objawów dyskopatii można zaliczyć ból - silny i promieniujący wzdłuż kręgosłupa, nasilający się przy obciążeniach (np. chodzeniu) i nie ustępujący po zażyciu środków przeciwbólowych. Następnie pojawia się uczucie drętwienia i mrowienia części ciała dotkniętych schorzeniem, a także zaburzenie siły mięśni. U chorych pojawia się również skrzywienie kręgosłupa.

Leczenie dyskopatii

Wybór terapii zależy od stadium, w jakim znajduje się choroba. Niestety, większość pacjentów we wczesnych fazach dyskopatii korzysta raczej z prób leczenia na własną rękę, a do lekarza udają się gdy ból i inne dolegliwości poważnie utrudniają funkcjonowanie.

W początkowych stadiach niemal każdy przypadek dyskopatii można leczyć nieoperacyjnie - poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia, rehabilitację i zabiegi fizjoterapeutyczne takie jak na przykład masaże. Terapia taka jest niekiedy wspomagana farmakologicznie.

Bardziej zaawansowana dyskopatia wymaga jednak leczenia operacyjnego, polegającego na usunięciu uciskającej części jądra międzykręgowego. Operacje wykonuje się tradycyjnie, lub - ograniczając inwazyjność - metodą endoskopową.

Profilaktyka dyskopatii

Profilaktyka dyskopatii wymaga zmiany codziennych nawyków na takie, które nie obciążają nadmiernie kręgosłupa. Do działań profilaktycznych zaliczamy:

• Zmniejszenie masy ciała u osób otyłych
• Unikanie gwałtownych obciążeń kręgosłupa (prawidłowe podnoszenie przedmiotów, umiejętne noszenie ciężarów, przestrzeganie zasad ergonomii w pracy)
• Rozładowywanie napięcia mięśniowego wywołanego stresem (poprzez ćwiczenia, masaże czy inne metody)
• Zwiększenie aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności