Pozytywne emocje, takie jak radość i współczucie, są dobre dla zdrowia psychicznego i fizycznego, a także wspomagają kreatywność i zacieśnianie przyjaźni. Jednak u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową nadmierne dobre emocje mogą oddziaływać negatywnie.
Jedna z cech
choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD) to okresy skrajnie pozytywnego nastroju lub manii. Wówczas pacjenci mają zwiększoną energię, mniej śpią i doświadczają wyjątkowej pewności siebie. Jakkowiek może to brzmieć dobrze, to jednak stanowi dla chorych zagrożenie - w takim czasie bowiem pacjenci z chorobą afektywną dwubiegunową często podejmują niebezpieczne ryzyko, zwiększają
długi i niszczą swoje małżeństwa. To wyjątkowa sytuacja, poniważ w przypadku niemal wszystkich innych zaburzeń psychicznych problem dotyczy nadmiaru negatywnych emocji, wskazują psycholodzy z Yale University.
Choć brzmi to zaskakująco, czasami
pozytywne emocje nie są pożądane. Tymczasem pacjenci z zaburzeniami dwubiegunowymi doświadczają radosnych uczuć np. zarówno podczas oglądania wesołych filmów, jak i takich wzbudzających u większości ludzi smutek czy obrzydzenie.
Eksperci zaczęli się wobec tego zastanawiać, czy obecność pozytywnych emocji bez względu na okoliczności może stanowić sygnały ostrzegawcze. W badaniu zdrowych osób, u których nigdy nie zdiagnozowano choroby afektywnej dwubiegunowej, odkryto, że którzy wykazywali ten sam wysoki poziom pozytywnych emocji utrzymujący się w pozytywnych, negatywnych i neutralnych sytuacjach, byli bardziej narażeni na ChAD.
Według uczonych, psycholodzy powinni także brać pod uwagę negatywne aspekty pozytywnych emocji, również u osób bez choroby afektywnej dwubiegunowej. Jakkolwiek te pierwsze są ogolnie dobre dla nas, kiedy przybierają skrajne formy lub są doświadczane w niewłaściwym kontekście, korzyści z nich zaczynają zanikać. Głównym celem powinno być przeżywanie doświadczeń z umiarem, we właściwym miejscu i czasie, komentją eksperci.
Na podstawie: Can Feeling Too Good Be Bad? Positive Emotion in Bipolar Disorder