Nietrzymanie moczu - wstydliwy problem

Dno miednicy jest miękką płytą mięśniowo - powięziową, która zamyka od dołu jamę brzuszną. Umożliwia naturalne, prawidłowe oddawanie moczu i stolca, funkcje seksualne i odbycie porodu drogami natury. Ze względu na pionizację ciała człowieka, dno miednicy narażone jest na działanie dużych sił. Te przyczyniają się do powstawania uszkodzeń. Wynikiem tych urazów jest choroba przepuklinowa (obniżenie i wypadanie macicy i ścian pochwy), zaburzenia oddawania moczu (nietrzymanie, trudności w oddawaniu) i stolca (zaparcia, nietrzymanie, hemoroidy) oraz dysfunkcje seksualne.

Skala problemu

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) choroba, na którą cierpi minimum 5 proc. społeczeństwa zyskuje status choroby cywilizacyjnej. Wśród chorób zaliczanych do tego grona są np. nadciśnienie tętnicze, na które choruje 21 proc. naszej populacji, depresja (20 proc.) i cukrzyca (9 proc.). - Zaburzenia funkcji dna miednicy i nietrzymanie moczu pomimo tego, że dotyczą jednej trzeciej społeczeństwa nie zyskały statusu choroby cywilizacyjnej - mówi dr n. med. Anna Paczkowska, lekarz ginekolog w szpitalu Med Polonia. - Nowoczesne leki stosowane na przykład w nadreaktywności pęcherza moczowego nie są refundowane. Koszt miesięcznej kuracji wynosi co najmniej 100 zł. Większość kobiet woli więc kupić podpaski, zwłaszcza, że choroby nie widać. Dla porównania, leki stosowane w leczeniu przerostu gruczołu krokowego u mężczyzn, a jest ich ponad 70, znajdują się na listach refundacyjnych. To powoduje, że koszt miesięcznej terapii wynosi kilka złotych - dodaje.

Skuteczne leczenie

Leczenie dysfunkcji dna miednicy jest skomplikowane. Zajmują się nim ginekolodzy, urolodzy, proktolodzy, neurolodzy i seksuolodzy. Terapia zależy od przyczyny schorzenia. Stosuje się leczenie zachowawcze (leki, pessaria, rehabilitację) i operacyjne. Na uwagę zasługuje bardzo skuteczna, a w Polsce prawie niestosowana, bo nierefundowana przez NFZ, fizjoterapia dna miednicy. W krajach skandynawskich po trzech miesiącach rehabilitacji obserwuje się wyleczenie niektórych postaci nietrzymania moczu u 80 proc. pacjentek. W Niemczech półroczna fizjoterapia jest postępowaniem obowiązkowym przed podjęciem działań operacyjnych, a jeżeli pacjentka odmawia dostosowania się do tych wymogów, ponosi koszty leczenia operacyjnego. Nowoczesne leczenie operacyjne choroby przepuklinowej dna miednicy polega na jego rekonstrukcji, często z użyciem materiałów syntetycznych. Odchodzi się od metod stosowanych do tej pory - np. usunięcia narządu rodnego, gdyż nie gwarantują one skutecznego wyleczenia.

Kompleksowym leczeniem dna miednicy powinny zajmować się specjalistyczne placówki. Leczenie schorzeń tej okolicy jest trudne, bo stanowi strukturalną i czynnościową całość. Mechanizmy kierujące pracą dna miednicy są bardzo skomplikowane i nie do końca poznane. Gdy zaczynamy leczyć jedną dolegliwość, możemy wywołać inną. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia pacjentka musi być bardzo dobrze zdiagnozowana.
Należy też zwracać uwagę na postępowanie profilaktyczne - zmniejszenie ucisku wywieranego na dno miednicy, czyli walkę z otyłością, zaparciami, przewlekłym kaszlem. Trzeba też odpowiednio dobierać obuwie - za wysokie obcasy lub całkowicie płaska podeszwa nieprawidłowo ustawiają miednicę. Warto pamiętać o przyjmowaniu odpowiedniej postawy ciała przy dźwiganiu ciężarów, prowadzić ciążę i porody w sposób maksymalnie atraumatyczny, a po menopauzie stosować miejscową terapię hormonalną. I oczywiście ćwiczyć.

Zaburzenia funkcji dna miednicy są z pewnością przypadłością cywilizacyjną. Tabu dotyczące tych chorób należy zwalczać poprzez podejmowanie otwartej dyskusji. Co ważne, ze względu na wydłużenie czasu życia człowieka, zwiększającą się świadomość społeczną, a także wzrastające dążenie do szeroko rozumianego komfortu, powinno być o nich coraz głośniej.

www.medpolonia.pl