Stres psychiczny i gniew mogą mieć negatywnie wpływać na pacjentów z niewydolnością serca.
Niewydolność serca jest zagrażającą życiu dolegliwością sercowo-naczyniową, w której serce jest uszkodzone lub osłabione. Może wiązać się ze zmniejszeniem frakcji wyrzutowej, czyli wypompowaniu przez serce mniejszej ilości krwi niż przy standardowym skurczu mięśnia sercowego.
Badacze z Yale ocenili wpływ złości i stresu u pacjentów z niewydolnością serca na funkcję rozkurczową. Funkcja ta określa zdolność serca do rozluźnienia i ponownego napełnienia pomiędzy skurczami mięśni i stanowi wskaźnik ryzyka zgonu.
Pacjenci wypełniali dokładne kwestionariusze dotyczące doświadczeń związanych ze stresem, gniewem i
negatywnymi emocjami. Następnie zostali poddani stresującemu doświadczeniu. Wykonano u nich także echokardiogramy, aby ocenić funkcję rozkurczową w sytuacji normanej i podczas zadania.
U osób zgłaszających doświadczanie gniewu odnotowywano gorsze wyjściowe ciśnienie rozkurczowe w spoczynku. Ponadto u większości pacjentów występowały zmiany funkcji rozkurczowej wywołane stresem, w tym zmniejszony wczesny rozkurcz i zwiększone ciśnienie rozkurczowe.
Stres psychiczny jest powszechny u pacjentów z niewydolnością serca, m. in. ze względu na złożoność samodzielnego leczenia, stopniowe pogłębianie się ograniczeń funkcjonalnych oraz częste zaostrzenia objawów i konieczność hospitalizacji, mówią autorzy.
Okazuje się też, że pacjenci, którzy doświadczają przewlekłego podwyższonego poziomu stresu, doznają bardziej uciążliwego przebiegu choroby, a to sprawia, że obniża się ich jakość życia i występuje zwiększone ryzyko zdarzeń niepożądanych.
To kolejne badania, które wskazują negatywny wpływ stresu na zdrowie sercowo-naczyniowe. Wcześniej pokazano też, że oddziałuje on na wyższe prawdopodobieństwo dodatkowych zaburzeń w chorobie niedokrwiennej serca i
arytmii.
Na podstawie: Stress and anger may exacerbate heart failure