Co dziesiąty Polak nigdy nie wykonał badania poziomu cukru, tyle samo myśli że cukrzycą można się zarazić

Spośród biorących udział w badaniu polskich respondentów znaczna część nie wykonała nigdy badania poziomu cukru we krwi, a aż jedna na dziesięć osób uważa, że cukrzyca jest zakaźna lub nie wie, czy jest zakaźna. Większość badanych uważa, że zasoby edukacyjne i wsparcie społeczne dla osób z cukrzycą są niewystarczające. W porównaniu z innymi krajami biorącymi udział w badaniu Polska wypada najgorzej pod względem stopnia świadomości odnośnie powikłań cukrzycy, najsłabiej także badani ocenili poziom opieki zdrowotnej, a także dostępność do leczenia.
Najważniejsze wyniki badania dotyczące Polski:
W badaniu stwierdzono, że ryzyko zachorowania na cukrzycę jest bardzo wysokie w przypadku co najmniej 19% respondentów, lecz większość osób w tej grupie (65%) nie została nigdy o tym ryzyku poinformowana.
Ponadto:

• 10% respondentów nigdy nie miało wykonanego oznaczenia poziomu cukru we krwi, a tym samym istnieje ryzyko, że żyją z niezdiagnozowaną cukrzycą.
• Większość osób, których ryzyko zachorowania na cukrzycę określa się jako wysokie mieszka w woj. mazowieckim (29%) i śląskim (16%).
• 60% osób, których ryzyko zachorowania na cukrzycę jest wysokie nie wie lub nie sądzi, że może zachorować na cukrzycę.
• Wśród osób, których ryzyko zachorowania jest wysokie i które mają świadomość tego ryzyka, tylko 23% nie usłyszało zachęty do zmiany stylu życia i diety ze strony lekarza, co mogłoby opóźnić i zapobiec rozwojowi cukrzycy typu 2.
• Większość osób, których ryzyko zachorowania na cukrzycę jest wysokie to mężczyźni (73%) w wieku powyżej 45 lat (77%) o długim okresie edukacji (11-20 lat; 85%)
• Mimo, że zdecydowana większość respondentów (75%), których ryzyko zachorowania jest wysokie odpowiedziała, że brak aktywności fizycznej zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy, respondenci ci stwierdzali jednocześnie, że sami ćwiczą rzadziej niż przeciętnie.
• Z kolei osoby z cukrzycą ćwiczą najwięcej - około 8 godzin tygodniowo.
• Istnieje pilna potrzeba edukacji na temat powikłań cukrzycowych ponieważ jak wykazują wyniki badania respondenci mają niedostateczną wiedzę na temat powikłań cukrzycowych:
• Prawdopodobieństwo udaru jest dwukrotnie wyższe u osób z cukrzycą i nadciśnieniem niż u osób z samym tylko nadciśnieniem, jednak zaledwie jedna na trzy osoby (30%) uważa, że cukrzyca może powodować udar.
• Choroby układu sercowo-naczyniowego są główną przyczyną zgonu osób z cukrzycą, jednak dwóch na pięciu respondentów (38%) uważa, że cukrzyca nie może powodować chorób lub problemów z sercem lub o tym nie wie.
• Zaledwie 5% respondentów bierze pod uwagę, że cukrzyca może prowadzić do choroby nowotworowej, mimo że występowanie cukrzycy, przede wszystkim typu 2, jest skojarzone z podwyższonym ryzykiem wystąpienia niektórych rodzajów raka (wątroby, trzustki, śluzówki macicy, piersi, okrężnicy i odbytu).
• Dwóch na pięciu respondentów (42%) uważa, że cukrzyca nie może prowadzić do ślepoty, mimo że cukrzyca jest jedną z najczęstszych przyczyn ślepoty . W przypadku osób z cukrzycą i narażonych na rozwój cukrzycy, odsetek ten wynosi odpowiednio 79% i 67%.
• 43% respondentów uważa, że cukrzyca nie może być przyczyną amputacji stopy lub o tym nie wie, mimo że cukrzyca jest główną przyczyną amputacji kończyn dolnych. Prowadzi to do wniosku, że
• 47% respondentów uważa, że cukrzyca nie może powodować choroby nerek, lub o tym nie wie, mimo że cukrzyca jest najczęstszą przyczyną niewydolności nerek.

Niewykorzystane możliwości w okresie ciąży. Zaledwie 27% rodziców w sytuacji, gdy co najmniej jeden z nich ma cukrzycę lub jest na nią w wysokim stopniu narażony, otrzymało poradę na temat zdrowszego stylu życia w okresie ciąży i po urodzeniu dziecka.
Potrzeba większych wysiłków na rzecz budowania świadomości i wysokiej jakości edukacji zarówno dla ogółu populacji jak i lekarzy oraz pielęgniarek. Większość osób uważa że poziom edukacji na temat cukrzycy jest niewystarczający.

• 39% respondentów błędnie uważa, że insulinę należy przyjmować, gdy poziom cukru we krwi jest niski. W grupie osób o wysokim narażeniu na rozwój cukrzycy odsetek ten wynosi 30%, a w grupie osób z cukrzycą 15%. Oznacza to, że prawie dwie na pięć osób ma niedostateczną wiedzę o chorobie, a sytuacja jest niewiele lepsza wśród osób już chorujących na cukrzycę.
• Większość respondentów jest zdania, że zasoby edukacyjne (55%) i wsparcie społeczne (55%) dla osób z cukrzycą są niewystarczające.
• Jedna na dziesięć osób (10%) uważa, że cukrzyca jest zakaźna lub nie wie, czy jest zakaźna. Zakres takich odpowiedzi wynosi od 17% w lubelskim (13% twierdzi, że jest zakaźna, 4% nie wie) i opolskim (17% nie wie) do 4% w dolnośląskim (2% twierdzi, że jest zakaźna, a 2% nie wie).
• Tylko 9% respondentów zgadza się ze stwierdzeniem, że cukrzyca jest ciężką, lub bardzo ciężką chorobą. Większość uważa, że cukrzyca może być ciężką chorobą, lecz nie zawsze nią jest (72%).
• Większość zgadza się, że cukrzyca jest chorobą równie ciężką, co choroba serca (65%) i otyłość (85%), które to stanowią odpowiednio powikłanie i czynnik ryzyka cukrzycy. Jednak większość respondentów (63%) uważa, że cukrzyca nie jest tak ciężka jak udar mózgu, który jest jednym z powikłań cukrzycowy.
• Zaledwie 62% osób z cukrzycą dowiedziało się przed zdiagnozowaniem, że byli bardzo narażeni na rozwój choroby.
• Gdyby osoby te objęto kompleksowym programem zmiany stylu życia, 58% mogłoby potencjalnie opóźnić lub uniknąć rozwoju cukrzycy.