Taka sama długość palca wskazującego i serdecznego związana jest z wyższym ryzykiem wystąpienia ciężkiej choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych.
![Prosty test dłoni pomoże ocenić ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych [© dundanim - Fotolia.com] Prosty test dłoni pomoże ocenić ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych [© dundanim - Fotolia.com]](http://www.senior.pl/Prosty-test-dloni-pomoze-ocenic-ryzyko-choroby-zwyrodnieniowej-stawow-kolanowych_img531bc39cae70d.jpg)
Jak wynika z najnowszych badań opublikowanych w czasopiśmie medycznym Rheumatology, istnieje związek między długością palców serdecznego i wskazującego oraz ryzykiem choroby zwyrodnieniowej kolan.
Naukowcy z Monash University w Australii zrobili kserokopie rąk ponad 14 tysięcy uczestników badania. Na ich podstawie ocenili stosunek długości palca wskazującego do serdecznego. Następnie sprawdzili, ile z tych osób zostało poddanych zabiegowi wymiany stawu kolanowego lub
stawu biodrowego, bądź też cierpiało na chorobę zwyrodnieniową stawów. Na koniec porównali pierwsze dane z drugimi i odkryli, że istnieje silny związek między prawdopodobieństwem konieczności wymiany stawu kolanowego a określoną długością palców.
Okazało się, że im niższa różnica w długości palca serdecznego i wskazującego tym wyższe ryzyko operacji wymiany stawu kolanowego lub doświadczania choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych.
Podobna długość wspomnianych palców wiązała się także z niższym poziomem
aktywności fizycznej. Wiadomo powszechnie zaś, że brak ruchu jest czynnikiem rozwoju chorób zwyrodnieniowych stawów.
Nie odnotowano jednak żadnego istotnego związku między prawdopodobieństwem wymiany stawu biodrowego a długością palców.
Ból kolan doskwiera wielu ludziom w dojrzałym i starszym wieku. Główną tego przyczyną są
zmiany zwyrodnieniowe, które wiążą się ze zmianami degeneracyjnymi chrząstki stawowej, tkanki podchrzęstnej i innych. Wśród czynników sprzyjających zwyrodnieniom, poza wspomnianym już brakiem ruchu, wymienia się: nadmierne obciążanie stawu, urazy oraz kontuzje. Choroba częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn, najprawdopodobniej dlatego, że u pań odmienna jest biomechanika kończyny dolnej sprzyjająca nieprawidłowemu ustawienia kolana dociskowi rzepki do stawu.