Chorzy na cukrzycę: dyskryminowani i bez wsparcia

W DAWN2 uwzględniono opinie ponad 15 tysięcy osób cierpiących na cukrzycę lub opiekujących się osobami chorymi na cukrzycę z 17 krajów zlokalizowanych na czterech kontynentach. Dyskryminacja to tylko jeden z szerokiego wachlarza wskaźników psychospołecznych związanych z leczeniem cukrzycy, jakie oceniano w badaniu.

Członkowie rodziny i pracownicy służby zdrowia, ankietowani w ramach badania DAWN2, deklarowali podobne przekonania. Wyniki badania wskazują, że 31,6% członków rodziny w Polsce również uważa, że ich bliscy cierpiący na cukrzycę spotykają się z dyskryminacją.

Wśród pracowników służby zdrowia zajmujących się chorymi na cukrzycę w Polsce, którzy wzięli udział w badaniu, 47,5% było zaniepokojonych dyskryminacją i wyrażało pogląd, że istnieje „zasadnicza potrzeba” poprawy sytuacji w zakresie akceptacji osób cierpiących na cukrzycę i traktowania ich jak równorzędnych członków społeczeństwa. Ponadto, badanie DAWN2 wykazało, że doświadczenie dyskryminacji z powodu cukrzycy wiąże się ze stresem emocjonalnym.

Wyniki badania DAWN2 ujawniły istnienie poważnych różnic między poszczególnymi krajami pod względem postrzeganej dyskryminacji: liczby wahały się między 11–28% osób chorych na cukrzycę i 10–40% członków rodziny, co sugeruje, że istnieją realne metody działania pozwalające osiągnąć poprawę i poszczególne kraje mogą korzystać z doświadczeń innych.

Najważniejsze wnioski dla Polski:

• 19,2% osób z cukrzycą prawdopodobnie cierpi na depresję (odsetek wahał się od ok. 8% w Meksyku do 20% w Algierii).
• 56,7% osób z cukrzycą przeżywa silny stres emocjonalny w związku z cukrzycą (odsetek wahał się od ok. 21% w Holandii do 65% w Algierii).
• 47,1% członków rodziny stwierdzało, że istnieje istotne obciążenie w rodzinie w związku z cukrzycą (odsetek wahał się od ok. 12% w Meksyku do 60% we Francji).
• 77,9% osób z cukrzycą kiedykolwiek wzięło udział w zajęciach/programie edukacyjnym poświęconym cukrzycy (odsetek wahał się od ok. 23% w Indiach do 83% w Kanadzie).
• Tylko 29,1% członków rodziny kiedykolwiek wzięło udział w zajęciach/programie edukacyjnym poświęconym cukrzycy (odsetek wahał się od ok. 12% w Federacji Rosyjskiej do 40% w Danii).