05-12-2015
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Powszechnie znane są powikłania grożące diabetykom, obejmują one m. in. zaburzenia widzenia, niewydolność nerek, stopę cukrzycową. Do tej listy można jednak dodać również szybszą utratę uzębienia.
Nowe badania dowiodły, że osoby chore na cukrzycę dwa razy szybciej tracą zęby.
Problemy ze zdrowiem jamy ustnej są związane z , mówią uczeni z Duke University w Durham w Karolinie Północnej.
Choroby dziąseł są częstym powikłaniem cukrzycy. Ostateczną konsekwencją tych dolegliwości jest utrata zębów.
Z jednej strony cukrzyca zwiększa ryzyko problemów ze zdrowiem jamy ustnej, z drugiej kłopoty z zębami i dziąsłami są powiązane z ogólnym gorszym stanem zdrowia u diabetyków.
Pacjenci z cukrzycą są zwykle kierowani do okulistów, ponieważ cukrzyca jest jedną z przyczyn . Poza tym poleca się badanie stóp, ponieważ wynikająca z nieprawidłowego krążenia i uszkodzenia nerwów jest relatywnie częstym i poważnym powikłaniem cukrzycy. Równocześnie jednak zapomina się o konieczności regularnej kontroli dentystycznej, mówią eksperci.
Amerykańscy badacze przeanalizowali dane na temat ponad 37 tysiecy osób. Choć problem utraty zębów osłabł w ciągu 40 lat analiz, stał się bardziej powszechny wśród osób z cukrzycą.
Obliczono, że diabetycy cechują się o 34 procent niższym prawdopodobieństwem posiadania co najmniej 21 zębów w porównaniu do osób, które nie chorowały na cukrzycę.
Co ciekawe, badacze uważają, że ludzie chorujący na cukrzycę przeciętnie słabiej dbają o swoje zdrowie, w tym o higienę jamy ustnej. - Badania wykazały, że diabetycy nie myją i nie nitkują zębów tak często, jak osoby bez cukrzycy. Nasze wyniki badań wskazują na potrzebę poprawy opieki stomatologicznej chorych na cukrzycę i zwększenie ich wiedzy o związanych z tą chorobą - mówią autorzy badań.
O wpływie cukrzycy na uzębienie można przeczytać w Preventing Chronic Disease.
Cukrzyca to choroba przewlekła metaboliczna, która charakteryzuje się podwyższonym stężeniem glukozy (hiperglikemią) we krwi. Wyróżnia się dwa główne typy cukrzycy. Typ 1 ma podłoże autoimmunologiczne, zaś typ 2 jest wynikiem insulinoodporności i zaburzeń w wydzielaniu insuliny. czytaj dalej »