Otyłość - kiedy najbardziej nasila ryzyko cukrzycy i innych powikłań

- Jako lekarze stajemy przed poważnym wyzwaniem, gdy ustalamy, kto z otyłością jest najbardziej narażony na powikłania i kogo należy traktować priorytetowo w leczeniu. Medycyna precyzyjna, która prowadzi do przełomów w przewidywaniu, zapobieganiu, diagnozowaniu i leczeniu wielu chorób, może pomóc w rozwiązaniu tych wyzwań - wyjaśnia prof. Carel le Roux z University College Dublin.

Opisano nowy algorytm precyzyjnej predykcji, co pozwala na ujawnienie nieznanych wcześniej podtypów otyłości, zwiększających ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 i chorób serca.

- Na poziomie populacji bycie cięższym jest generalnie gorsze dla zdrowia. Jednak gdy przyjrzymy się bliżej, na poziomie indywidualnym, istnieją bardziej złożone wzorce, które można wykorzystać do poprawy przewidywania chorób - wyjaśnia prof. Ewan Pearson z Dundee University.

- Ilość tłuszczu lub cukru we krwi danej osoby, na przykład, może być znacznie wyższa lub niższa niż można by się spodziewać, biorąc pod uwagę samą masę ciała, co z kolei wpływa na ryzyko wystąpienia u niej powikłań otyłości - wyjaśnia dr Daniel Coral z Lund University Diabetes Centre w Szwecji. - Standardowe narzędzia prognozowania klinicznego tego nie uwzględniają, co oznacza, że około 1 na 5 osób, które mogą potrzebować wczesnej interwencji, jest pomijanych. Opracowany przez nas algorytm może w przyszłości pomóc lekarzom i pacjentom - zauważa dr Coral.

Badania objęły 170 tysięcy ludzi, od których zebrano szczegółowe informacje kliniczne. Wykorzystując metodę sztucznej inteligencji zwaną „uczeniem maszynowym", naukowcy opracowali algorytmy, które dzielą otyłość na 5 oddzielnych profili diagnostycznych, uwzględniających ryzyko wystąpienia powikłań.

- Otyłość jest zarówno powszechna, jak i heterogeniczna, co oznacza, że ryzyko zdrowotne, z jakim mierzy się jedna osoba otyła, może znacznie różnić się od ryzyka, z jakim mierzy się inny otyły pacjent. Określenie, kto cechuje się najwyższym ryzykiem zdrowotnym, jest ważne, ponieważ może to prowadzić do bardziej precyzyjnej, dokładnej i terminowej profilaktyki i leczenia - zauważa prof. Paul Franks z Lund University Diabetes Centre.

Jak obliczono, większość badanych (ok. 80 proc.) miała wskaźniki zdrowia zgodne z tym, czego spodziewano się w związku z masą ich ciała. Około 8 proc. kobiet miało wyższe ciśnienie krwi niż się spodziewano, w połączeniu z wyższym „dobrym" cholesterolem (HDL) i niższym stosunkiem talii do bioder (WHR), co oznacza, że miały więcej tłuszczu w biodrach i mniej wokół talii niż można było oczekiwać wobec ich wagi. Nie zaobserwowano tego u mężczyzn. Ponadto około 5 proc. kobiet i 7 proc. mężczyzn miało profil z wysokim „złym" cholesterolem (LDL), wysokim trójglicerydami, wysokim wskaźnikiem talia/obwód bioder (więcej tłuszczu wokół talii) i wyższym ciśnieniem krwi niż oczekiwano przy ich wadze. Wreszcie, po kilka procent badanych miało nadmierny poziom enzymów wątrobowych, wyższy stan zapalny (mierzony za pomocą CRP) nadmiar cukru we krwi i niższy LDL niż można by spodziewać się, biorąc pod uwagę ich masę ciała.